ในสังคมไทยนั้น "เด็กเก่ง" คือเด็กที่มีผลการเรียนอยู่ในระดับดีหรือ 4.00  ซึ่งผู้ปกครองส่วนใหญ่พยายามที่จะ "เร่งเรียน" วิชาการต่างๆ รวมถึงการเรียนพิเศษทุกเย็นและทุกเสาร์อาทิตย์  เพื่อให้เด็กสามารถทำสอบได้คะแนนสูง  โดยมีความคิดว่านั่นคือการที่จะทำให้เด็กประสบความสำเร็จต่อไป

แนวคิดนี้ส่งผลให้ระบบการศึกษาไทยทั้งระบบพุ่งเป้าไปที่ "การสอบ"  ซึ่งหากพิจารณาให้ดีแล้วการสอบได้คะแนนสูงหรือการเป็น "เด็กเรียนเก่ง" นั้น  เป็นเพียงองค์ประกอบเพียงส่วนน้อย สำหรับการดำเนินชีวิต และประสบความสำเร็จ

เครือข่ายเด็กเก่งไม่ต้องเร่งนั้น มีจุดประสงค์ที่จะเปลี่ยนแปลงค่านิยมของ "ผู้ซื้อการศึกษา" หรือผู้ปกครอง  จากเดิมที่มุ่งเน้นการประเมินผลเด็กจากคะแนนสอบเพียงอย่างเดียว  ให้มาเป็นการประเมินผลเด็กจากพัฒนาการทั้ง 4 ด้าน  คือ สังคม อารมณ์-จิตใจ สติปัญญา และร่างกาย  ด้วยแนวคิดที่ว่า เด็กจะเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ประสบความสำเร็จ หรือเป็นคนเก่งต่อไปนั้น  จะต้องมาจากรากฐานการเรียนรู้อย่างมีความสุขซึ่งจะนำไปสู่  "การเรียนรู้อย่างต่อเนื่องและตลอดชีวิต"